Laodicea vandaag,
Het nieuws werd afgelopen week gedomineerd door een voetballer die een tegenstander in de schouder had gebeten. Het gebeurde niet voor de eerste keer dat die sporter zich zo liet gaan en zich blijkbaar niet kon beheersen. Het was de apostel Paulus die zich hier bijna 2000 jaar geleden al over uitliet: ‘Al wie aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles,’ raadde hij de Korintiërs aan (1Kor.9:25). Maar in de vervolgzin maakt hij scheiding tussen de seculiere sport en wat gelovigen zouden moeten doen: ‘zij om een vergankelijke erekrans te verkrijgen, wij om een onvergankelijke.’ De winst die sportlieden behalen is aan de huidige tijd verbonden. Men weet nog lang wie bij een belangrijke sport iets heeft gewonnen, maar uiteindelijk is het vluchtige roem. Een lauwerkrans zoals die overwinnaars werd gegeven, zal op een gegeven moment vergaan zijn. Maar de apostel wilde een hoger doel bereiken, een doel dat onvergankelijk is en in eeuwigheid blijft. ‘Alles doe ik ter wille van het evangelie, om er zelf ook deel aan te verkrijgen.’ Hij vergelijkt zich wel met een sportheld, maar is zich heel erg bewust van wat hij aan het doen is: ‘Ik loop dan ook niet maar in den blinde en ik ben geen vuistvechter, die zo maar in de lucht slaat.’ Zijn doel is de zaligheid en zijn weg is Christus. Van die Weg wil hij niet afwijken.
Voetbal is een teamsport waar men als het ware schouder aan schouder met elkaar strijdt om de tegenstander te verslaan. Dat iemand in de schouder gebeten wordt, is dan ook een directe, hoewel onsportieve, aanslag op de saamhorigheid van de tegenstanders. Ook van christenen wordt verwacht dat men schouder aan schouder strijdt om de tegenstanders te overwinnen. Wij christenen echter ‘hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten’ (Ef.6:12). Om die kamp te kunnen winnen, dienen we de wapenrusting Gods aan te trekken ‘om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, uw taak geheel vervuld hebbende, stand te houden.’ Waarheid, bereidvaardigheid, geloof, Bijbelkennis en gebed zijn de voornaamste onderdelen van die uitrusting. Ook wij lopen niet in den blinde, net als Paulus en ook wij slaan niet zomaar in de lucht, laat staan dat wij in schouders bijten.
Wij zouden onze verdediging ook goed in stand moeten houden. Als we Nehemia 3 lezen, komen we 15 keer het woord ‘daarnaast’ tegen en 16 keer ‘verderop’. Het betreft hier de opbouw van het vernielde Jeruzalem waar de teruggekeerde ballingen mee begonnen, nadat Nehemia had gezegd: ‘Komt, laat ons de muur van Jeruzalem herbouwen, zodat wij niet langer een voorwerp van smaad zijn.’ Jeruzalem is het beeld van de christenheid en kijken wij rondom, dan zien we dat ook heden ten dage deze stad verbrande poorten en omgehaalde muren heeft. We moeten de herbouw serieus ter hand nemen, want door al die gaten komen allerlei onreine geesten binnen, waardoor Jeruzalem tot een Babylon verwordt (zie Op.18:2). Laten we als christenen schouder aan schouder strijden en naast elkaar Jeruzalem bouwen met het juiste bouwplan van Gods Woord. Niet alleen om geen voorwerp van smaad te zijn, maar om onze Heer de eer te brengen die Hem toekomt en Zijn wens en gebed doen uitkomen: ‘opdat zij allen een zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt’ (Joh.17:21).
We weten dat de rechtvaardige God Zijn oordeel zal laten gaan over de zonden en afval van de eertijds gelovige volken van Europa. Maar er zal een keer komen in dat oordeel en uiteindelijk zal het worden zoals we lezen in Sef.3:9 (HSV): ‘Voorzeker, dan zal Ik bij de volken de lippen veranderen in reine lippen, zodat zij allen de Naam van de HEERE zullen aanroepen, om Hem schouder aan schouder te dienen.’ Dat die tijd spoedig moge aanbreken!