Laodicea vandaag,
‘Alle Atheners nu en de vreemdelingen, die zich daar ophielden, hadden voor niets anders tijd over dan om iets nieuws te zeggen of te horen’ lezen we in Han.17:21. Athene is genoemd naar de godin van de wijsheid, die beschouwd werd als degene die de stad gesticht had. De naam betekent trouwens ‘onzekerheid’. Van de inwoners van de stad met ook nog de bezoekers wordt dus gezegd dat men nieuwsgierig was naar letterlijk iets ongehoords, iets ongekends. Als het maar nieuw(s) was. Het lijkt wel of de moderne mens zich in het antieke Athene ophield. We hebben er tegenwoordig alleen geen Areopagus voor nodig, de plek waar men zich verzamelde en waar apostel Paulus naar toegebracht werd, maar ons venster op de wereld waar allerlei nieuws wordt vertoond heet televisie, een apparaat ooit door iemand het ‘elektronisch huisaltaar’ genoemd. Er zijn talloze nieuwszenders, die dag en nacht berichten over wat er gebeurt op vrijwel elke uithoek van de aarde. En aan nieuws is geen gebrek nu de wereld wat communicatie betreft min of meer een dorp is geworden, waar men van alles en iedereen iets weet of meent te weten. Maar ‘wie kennis vermeerdert, vermeerdert smarten’ wist Prediker reeds. Dat geeft vaak de onzekerheid die mensen vandaag de dag dikwijls kenmerkt. Tik ‘onzekerheid’ in Google en men verkrijgt bijna tweeëneenhalf miljoen hits. De bekende Bijbeluitlegger Dächsel schrijft: ‘Verliest iets de bekoorlijkheid van interessant te zijn, dan verliest het ook de aantrekkingskracht; de bekoorlijkheid van het ongewone werkt meer dan het bewustzijn van plicht. Dat is die gezindheid, die ook het heilige aan de mode onderwerpt en aan de afwisselende stemmingen zelfs het ene nodige opoffert.’ Een mooie karakterisering van velen die het christelijk geloof hebben achtergelaten, omdat dit in de huidige maatschappij volgens hen niet langer relevant is. ‘Het geloof heeft afgedaan’, is niet langer populair. Men lijkt aan te sluiten bij grote delen van de wereld waar christenen zelfs vervolgd worden. Dat kunnen we ook vernemen van alle media die nieuws brengen. Nog is de nieuwe ranglijst van christenvervolging niet gepubliceerd, of we horen weer van zelfmoordaanslagen, zoals in Pakistan, waar vooral christelijke vrouwen en kinderen getroffen werden die het Paasfeest vierden, om nog maar niet te spreken van het nabije Brussel, waar eveneens de gepleegde aanslagen gericht waren tegen wat men blijkbaar beschouwt als de christelijke leefwijze, hoewel we toch echt niet meer kunnen zeggen dat Europa een christelijk gebied is gezien alle ongeloof en ketterijen.
Wat verkondigde Paulus nu in Athene? Hij knoopt aan bij de zucht naar het nieuwe, naar het ongehoorde, door een voor Atheners nog onbekende en dus nieuwe god te presenteren en wel: ‘De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een Heer is van hemel en aarde, (…) Hij heeft uit een enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald, opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons.’ En die alomtegenwoordige God heeft nog iets spectaculairs gedaan: ‘Hij heeft een dag bepaald, waarop Hij de aardbodem rechtvaardig zal oordelen door een man, die Hij aangewezen heeft, waarvan Hij voor allen het bewijs geleverd heeft door Hem uit de doden op te wekken.’ Paulus verkondigt de Paasboodschap! Hij wijst op de opgestane Christus. We nemen aan dat wat ons hier in Handelingen wordt beschreven een samenvatting is van wat de apostel heeft gesproken en hij zal ongetwijfeld hebben vermeld, wat hij ook aan de gemeente te Korinte (1Kor.6:14) schreef: ‘God heeft niet alleen de Here opgewekt, maar zal ook ons opwekken door zijn kracht.’ Mits we natuurlijk geloven in Zijn zending.
Heeft die boodschap aan waarde, aan het ongekend zijn iets ingeboet voor de mens van tegenwoordig met al zijn onzekerheden? In Athene kwamen tenslotte ook enigen tot geloof. De tekst noemt: ‘sommige mannen hingen hem aan, en geloofden; onder welke was ook Dionysius, de Areopagiet, en een vrouw, met name Damaris, en anderen met dezelve.’ Er is niets nieuws onder de zon sinds Paulus in Athene was en er zullen zeker nog mensen zijn die willen onderzoeken. Er zijn altijd twee soorten hoorders, net zoals destijds: ‘Als zij nu van de opstanding der doden hoorden, spotten sommigen daarmede; en sommigen zeiden: Wij zullen u wederom hiervan horen.’ Laten we onze verantwoordelijkheid niet ontlopen; wij kunnen zowel zaaien als begieten. Dat God de wasdom moet schenken is helder. Maar dat blijft ook voor christenen zelf gelden: ‘Laat niemand u de prijs doen missen door gewilde nederigheid en (…) zonder reden opgeblazen door zijn vleselijk denken, terwijl hij zich niet houdt aan het hoofd, waaruit het gehele lichaam, door pezen en banden ondersteund en samengehouden, zijn goddelijke wasdom ontvangt (Kol.2:18,19). Wanneer we ons in nederigheid vasthouden aan het Hoofd van de Una Sancta, Christus Jezus, zullen we ook de kracht, de volharding en de wijsheid, en, niet te vergeten, de leiding van de Heilige Geest ontvangen om te doen waartoe we geroepen zijn, te verkondigen: ‘De tijd is vervuld en het Koninkrijk Gods is nabijgekomen. Bekeert u en gelooft het evangelie’ (Mar.1:15).