Laodicea vandaag,

De landelijke verkiezingen zijn weer achter de rug. Ruim 80 % van de stemgerechtigde kiezers heeft zijn of haar stem uitgebracht op één van de partijen of beter: op een persoon van de kieslijst. Daarmee geeft de kiezer aan wat zijn ideale wens en voorkeur is voor een toekomstig beleid. Een beleid, dat nooit geheel verwezenlijkt zal worden, omdat één partij geen meerderheid heeft om zijn plan uit te voeren. En samen met andere partijen een verkiezingsplan uitvoeren maakt het noodzakelijk, dat er compromissen gesloten moeten worden, zodat beide of meerdere partijen zo dicht mogelijk bij hun oorspronkelijke doel blijven, maar hun ideaal wordt niet of slechts gedeeltelijk verwezenlijkt.
Dat dit voor sommige partijen vroeg of laat ongunstig kan aflopen is maar weer eens gebleken bij de uitslag van de verkiezing van 15 maart jl. Zogenaamde overwinnaars staan met grote koppen in de kranten, terwijl de grootste partij ook nog groot verlies heeft geleden en de leider geprezen wordt om zijn onverwoestbare optimisme. Maar de meerderheid heeft niemand. De vlag gaat toch uit, want hoewel zij tien zetels hebben moeten inleveren, blijven ze de concurrentie ruim voor. Bovendien, zeggen zij, hebben zij het verkeerde populisme tot staan gebracht, ofschoon die partij wel is gegroeid, maar minder groot is gebleven. De linkse regeerpartij is weggevaagd en heeft nog geen tien zetels overgehouden. Een andere linkse partij, die pretendeert groen te zijn, heeft gewonnen, maar wat zij met deze winst kunnen doen? Het blijft een vraagteken, omdat bijna niemand zich kan vinden in hun programma voor de toekomst. En zo zien wij vreugde en verdriet bij de politieke partijen.
En wanneer wij nu de balans opmaken dan – vooral ook met de vele nieuwe partijen – kan gesteld worden, dat er een grote verdeeldheid is onder het Nederlandse volk. En verdeeldheid is een groot gevaar, wat vooral ook weer in deze tijd van Laodicea, wat volksregering betekent, een schrikbeeld is.
Maar deze verdeeldheid is niet alleen landelijk, maar geldt de gehele wereld. Op alle terreinen van het leven zien wij het vertrouwen van de mens dalen en bij velen is het zelfs verdwenen. Er wordt ook veel geschreven over de “groeiende” kloof tussen niet alleen burgers en overheid, maar ook over de verharding en liefdeloosheid van velen. Vooral de strijd tussen de ideologische religies kost velen zelfs hun leven. En het gaat maar door.
Niemand lijkt zich daarover grote en echte zorgen te maken. Vooral niet als het nog “ver van mijn bed” is.
En de vluchtelingen in de opvangkampen blijven, zonder hun een echte toekomst te bieden.

Ook op geestelijk terrein leven wij in een verdeelde wereld. En hoewel God de mensen de eenheid wil brengen, zien wij, dat bijna iedereen in zijn eigen “geloof” en gedachtegoed blijft. Het zelfs vaak, als het ideale principe, uitdraagt naar anderen, waarbij het – gezien de geschiedenis – kan leiden tot strijd. Wel zo hevig, dat het tot oorlog kan leiden. En nog leven wij in een tijd, waar oorlogen gevoerd worden.
God waarschuwt dan ook om de eenheid van geloof te zoeken. Om de verschillen niet te vergroten en te accentueren, maar naar de beginselen van de Almachtige God te zoeken en deze toe te passen in ons leven, in het leven van alle mensen bij elkaar onder het Woord van God.
Naar aanleiding hiervan wijzen wij u op de Bijbel, dat, wanneer u dit Boek leest en onderzoekt, u zult gevoelen ook geest te zijn en een geestelijk leven kunt leiden tezamen met uw natuurlijke leven; om een levende ziel te zijn. Dan zal die God, Die de Schepper van hemel en aarde is, ons tezamen brengen in liefde en eensgezindheid.
En dat dit mogelijk is, blijkt uit het feit, dat deze God, als voorbeeld en redder, Zijn Zoon gegeven heeft. Die mens is geworden om met Zijn leven en dood en opstanding en hemelvaart, ons tot liefde-mensen te maken, die God lief hebben en de naaste mens als zichzelf. Ook heeft God Zijn Heilige Geest gegeven om ons te helpen.
Op deze wijze, door dit geloof, hebben wij een toekomst. Het partijprogram van de Almachtige God leidt naar de eeuwige heerlijkheid van ons mensen. En daarover behoeft niet onderhandeld te worden. Er zijn geen compromissen nodig. De Schepper is onze waarborg. De Zoon van God zal daartoe ook uit de hemel terug komen, eerst op de wolken om de Gemeente te verheerlijken, maar daarna zal Hij met Zijn gemeente op aarde komen om het Heerlijk Vrederijk aan te vangen. Dan zal de Schepping geheeld worden en ziekte en dood terug gedrongen worden. Er zal geen partijenstelsel meer zijn, noch ook enige vorm van democratie, maar God Zelf zal regeren met Zijn koningen en priesters. De theocratie is onze toekomst.