Laodicea vandaag,

Het woord ‘saai’ komt niet in de Bijbel voor, maar tik je de combinatie ‘Bijbel’ en ‘saai’ in op Google, dan krijg je plots 93.100 hits. Bij een paar sites die je vervolgens doorneemt, blijkt dat het vooral jongeren zijn, die Gods Woord saai vinden en dan worden al gauw als voorbeeld de geslachtsregisters genoemd. Een jongere schrijft op een scholierensite: ‘Tot nu toe zijn ze alleen maar aan het reizen, en dan verliezen ze hun vertrouwen weer in Mozes, en dan doet hij weer iets uit de naam van de Heer, en dan is het weer oke. En heel de tijd al die duizenden regels, en offers, en stamnamen.’ Vul je i.p.v. ‘Bijbel’ ‘kerk’ in krijg je zelfs 230.000 hits, zomaar op een doordeweekse dag en bij het vervangen van kerk door kerkdienst zijn het er 24.000.

Het was van de week op de zender Family7 dat de bekende theoloog W.J. Ouweneel sprak over de reden dat de kerken zo leeglopen (zie: http://www.cip.nl/nieuws/augustus-2016/57780-willem-ouweneel-over-leegloop-kerken-en-onrust-in-europa). Naast de secularisatie (ontkerkelijking) noemde hij daarbij de saaiheid van de kerkdiensten die met name jongeren weghield. De keuze om lekker in bed te blijven liggen, won het daardoor vaak van het naar de kerk gaan.

Het Reformatorisch Dagblad wijdde afgelopen woensdag een artikel aan een pas verschenen boek met de titel ‘The End of White Christian America’, het einde dus van het blanke, christelijke Amerika. Ook daar is de terugloop van het aantal christenen schrikbarend groot. Naast redenen als het dalend aantal geboorten bij protestanten en de immigratie wordt als belangrijkste oorzaak genoemd dat jongeren steeds minder hebben met kerkelijke instanties: ‘Die ervaren jongeren als lastige lichamen die alleen maar regels stellen en de vrije, creatieve beleving van het geloof hinderen. Jongeren willen in zo veel mogelijk dingen ongebonden zijn, zeker als het gaat om hun persoonlijke geloof.’ Ook conservatieve, evangelische groepen ontkomen niet aan de neergang. Die komt alleen wat later dan in de gevestigde kerken.

Bovenstaande zal vrijwel iedereen wel bekend voorkomen. Mensen die jarenlang met je gekerkt hebben verdwijnen en nog vaker zijn het jongeren die de pijp aan Maarten geven. Soms ook de eigen (klein)kinderen, hetgeen veel hartzeer veroorzaakt. Vertel je de jeugd dat je vroeger zelf graag naar de kerk ging, dan blikken ze je meewarig aan en komt het woord ‘saai’ snel  jouw richting uit.

We mogen ons de vraag stellen: Wat heeft de generatie ouders en ouderen van tegenwoordig verkeerd gedaan, dat de jeugd uit de kerk verdwijnt? Hoe komt het dat een bestaan met de levende God geen aantrekkingskracht (meer) heeft? Apostel Paulus schrijft de Galaten (5:13): ‘Want gij zijt geroepen, broeders, om vrij te zijn.’ En Jakobus noteert: ‘Wie zich verdiept in de volmaakte wet, die der vrijheid, en daarbij blijft, niet als een vergeetachtige hoorder, doch als een werkelijk dader, die zal zalig zijn in zijn doen’ (Jak.1:25). Waarom wordt die christelijke vrijheid niet ervaren? Welke lasten worden ons dan opgelegd, waar de Heiland Zelf de scharen die Hem volgden voorhoudt: ‘Mijn juk is zacht en mijn last is licht’ (Mat.11:30).

Het moet te maken hebben met wat de Heer openbaart in Hos.4:1-3, waar we vinden: ‘Hoort het woord des HEREN, gij Israëlieten, want de HERE heeft een rechtsgeding met de bewoners van het land, omdat er geen trouw, geen liefde en geen kennis Gods is in het land. Vloeken, liegen, moorden, stelen en echtbreken! Men pleegt geweld, bloedbad volgt op bloedbad. Daarom treurt het land, en al wat erin woont verkwijnt…’ Deze zinnen moeten de christenen van vandaag de dag bekend voorkomen, want pak een willekeurig dagblad en vele artikelen onderschrijven deze beschrijving. De kracht van de tegenwoordige wereld is toch niet groter dan de kracht van de Geest Gods? ‘En waar de Geest des Heren is, is vrijheid’ (2Kor.3:17)! In kerkdiensten wordt verhaald over de meest bijzondere mens die ooit op aarde heeft geleefd, ‘het geheimenis Gods (…), Christus, in wie al de schatten der wijsheid en kennis verborgen zijn’ (Kol.2:2,3). Hoe kan Hij saai zijn, van Wie we zoveel kunnen leren, met Wie wij door de wereld trekken op weg naar een veel, veel betere wereld. Hij geeft perspectief en weliswaar niet op heel korte termijn, maar wel binnenkort, omdat Hij te komen staat. Wat is daar saai aan? Is onze passie verdwenen over die Heer van het leven? Komt onze blijdschap niet aan de oppervlakte? Want dat is navolgenswaard. Wat leren wij jongeren nog over Hem en Zijn werk? Is niet duidelijk dat het leven van een christen ‘never a dull moment’ kent, nooit een saaie dag, als wij ons bekwamen in het kennen van God? Wat geeft de wereld, behalve hooguit korte-termijn-bevrediging? Die bevrediging verleent echter geen rust en innerlijke vrede, maar vraagt alleen maar om meer en geeft jachtigheid, stress en ellenlange ‘bucket lists’ (zaken die men nog wil uitvoeren in dit leven).

Dit zijn zeker vragen die we ons moeten stellen. Van de Heer kan worden gezegd: ‘want in Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, de zichtbare en de onzichtbare, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen’ (Kol.1:16). Hem volgen levert inzicht en wijsheid op, nog los van de prachtige toekomst die een christen wacht. Hij hoopt op nog velen die Hem willen kennen en geeft een ieder wat goed, nodig en nuttig is, maar zeker liefde en blijdschap want: ‘Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een schat, verborgen in een akker, die een mens ontdekte en verborg, en in zijn blijdschap erover gaat hij heen en verkoopt al wat hij heeft en koopt die akker’ (Mt.13:44).

Dat we dat niet meer verborgen houden, maar openbaren aan allen rondom ons!