Laodicea vandaag,
‘Want zoals het was in de dagen van Noach, zo zal de komst van de Zoon des mensen zijn,’ lezen we in Mat.24:37. We weten uit het boek Genesis dat die dagen van Noach vol waren van ‘geweldenarij’ van afval van de levende God, zodat Deze moest constateren dat ‘de aarde verdorven was’ (Gen.6:12).
Gods oordeel kwam en alleen Noach met zijn huis werd ‘rechtvaardig bevonden’. Hij kreeg de opdracht de ark te bouwen, waardoor hij met zijn familie de zondvloed overleefde. Zeven dagen voordat ‘de sluizen van de hemel geopend werden en alle kolken der grote waterdiepten openbraken’ werd hem gezegd de wereld uit en de ark in te gaan met de dieren die moesten overleven. Na meer dan een jaar kon men de ark verlaten en kwam men terecht op een ‘nieuwe aarde’.
Ook in onze tijd waar de afval langzamerhand immense vormen aanneemt in deze contreien, waar de wetteloosheid toeneemt en de liefde van velen verkilt, worden de gelovigen opgeroepen datgene te verlaten waar de wereld te veel binnengedrongen is: ‘Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen. Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht’ (Op.18:4,5). Hier wordt gesproken van Babylon. De naam betekent verwarring en we begrijpen uit de context dat de christenheid waar zoveel onduidelijkheid en wanorde heerst hiermee wordt aangeduid: ‘zij is geworden een woonplaats van duivelen, een schuilplaats van alle onreine geesten en een schuilplaats van alle onrein en verfoeid gevogelte.’ Als we vernemen van atheïstische dominees, andere geestelijken die alle godsdiensten over één kam scheren en de hoeveelheid ketterijen die worden aangehangen, is de naam Babylon geen slechte aanduiding. Maar wat betekent dan dat men Babylon moet verlaten; men houdt toch niet op christen te zijn, ook als men het eens is met de constateringen hierboven?
Zou de Heer niet, net als in Noachs tijd een ark der behoudenis hebben doen bouwen? Maar dan in geestelijke zin? Hoe kan men het oordeel dat aanstaande is ontvlieden? De profeet Sefanja leert: ‘Zoekt de HERE, alle ootmoedigen des lands, gij die zijn verordening volbrengt; zoekt gerechtigheid, zoekt ootmoed; misschien zult gij geborgen worden op de dag van de toorn des HEREN.’ En Paulus kon de gelovigen in Tessalonika schrijven: ‘hoe gij u van de afgoden tot God bekeerd hebt, om de levende en waarachtige God te dienen, en uit de hemelen zijn Zoon te verwachten, die Hij uit de doden opgewekt heeft, Jezus, die ons verlost van de komende toorn.’ Het is de Heer Zelf die ons verlost, doordat Hij de mogelijkheid geeft aan hen die Hem willen volgen op de oude paden: ‘de tempel Gods, die in de (kerk)hemel is, ging open en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel’ (Op.11:19). Die ark staat ervoor dat de gelovige:
1. in de zuivere waarheid van het christendom (goud) gebleven moet zijn;
2. het zuivere woord van God moet bezitten als het brood des levens, dat uit de hemel nedergedaald is door de komst van Christus;
3. in het rechte verbond der genade met God staat en als een getuigenis van Hem met de vinger Gods beschreven als een brief van Christus, door de dienst van apostelen bereid, geschreven door de Geest van de levende God, niet in stenen tafelen, maar in vlezen tafelen van het hart (2Kor. 3:2,3);
4. het rechte priesterschap heeft, niet door roeping van mensen, maar door Christus zelf en in Hem geplant;
5. God de Heer Zelf uit en door hen laat spreken tot Zijn volk, dat is: de Heilige Geest moet door hen profeteren.
De gelovigen dienen dan verzegeld te zijn met Gods Geest die ‘een onderpand is van onze erfenis, tot verlossing van het volk, dat Hij Zich verworven heeft, tot lof zijner heerlijkheid’ (Ef.1:13,14), waardoor apostel Paulus de gemeente te Efeze kon schrijven: ‘bedroeft de heilige Geest Gods niet, door wie gij verzegeld zijt tegen de dag der verlossing’!
Is dit alles het geval dan kan men worden gered van de toekomende toorn en als Noach terechtkomen op de nieuwe aarde die zal worden gesticht bij de voor iedereen zichtbare wederkomst van Christus met al Zijn heiligen. Wie kijkt daar niet naar uit?