Laodicea vandaag,
De wereld holt in sneltreinvaart voort naar het einde. De tekenen die dat aankondigen worden al geruime tijd gezien, sommige zullen nog duidelijker worden of binnenkort tevoorschijn komen. De volksregeringen hebben God, de Almachtige, niet meer nodig. Zij houden zelf het constituerend beraad en bepalen zelf het beleid voor de toekomst. Er lijkt zelfs een voorkeur te bestaan om bij vraagstukken een antichristelijke keuze te maken, en doelbewust tegen het christelijk geloof en de wetten van God in te gaan. Het wezen daarvan is Zijn liefde voor ons, die niet begrepen en zelfs ontkend wordt.
Een onderwerp dat de media beheerst betreft niet die liefde, maar een verkeerde vorm: ‘liefde’. Het uitbuiten van vrouwen, het openlijk optreden van zgn. sugardaddy’s, georganiseerde loverboys, enz., geeft aan dat, ondanks de emancipatie, vrouwen nog steeds niet als gelijkwaardig worden beschouwd; Ook niet op andere gebieden: Nederland is op de ranglijst van gelijkheid tussen man en vrouw enorm gekelderd inzake economische participatie, gezondheid en politieke invloed van vrouwen.
Terug naar ‘liefde’. De laatste tijd zien wij een stortvloed aan persoonlijke, soms schrijnende, verhalen van vooral vrouwen, die te maken hebben gehad met seksuele intimidatie of erger. Eerst leek het om incidenten te gaan, maar het blijkt meer regel dan uitzondering te zijn. Uit alle lagen van de bevolking over de hele wereld komen vrouwen met ontboezemingen over aanranding, verkrachting en ander geweld, waaraan zij bloot hebben gestaan. Ook jonge kinderen, vooral meisjes, worden misbruikt, en soms zelfs daarna vermoord. Het is een illusie te denken dat dit niet van alle tijden is maar de indruk bestaat dat de remmen waren losgegooid. Gelukkig komt dit nu beter naar buiten via #Metoo (‘ook ik’), waar slachtoffers, ook mannen, melding doen van schandalige praktijken. Justitie roept inmiddels op aangifte te doen. Wat een wereld is dit en dan te bedenken dat we maar het topje van de ijsberg zien, omdat velen in de wereld geen mogelijkheid hebben zaken te melden.
Maar wat wordt er aan gedaan? Grijpt men terug naar de aloude waarden en normen, zoals die in de Bijbel, Gods Woord, te vinden zijn? Neen, men blijft los van God teugelloos voorthollen.
Sinds de sexuele revolutie in de vorige eeuw zien we een openlijke toename van nieuwe relatievormen. Nieuwe wegen worden misschien niet verkend maar worden meer geaccepteerd en meer openbaar. Maar is dit alles naar Gods wil? God heeft de mens, als man en vrouw, geschapen met het doel dat één man en één vrouw een gezin vormen. De echtvereniging van man en vrouw, het huwelijk, werd door Hem ingesteld nadat Hij Eva uit een rib van Adam had gebouwd. Andere mogelijkheden worden in de Bijbel niet gegeven. De mens is gemaakt naar Gods beeld en gelijkenis, waardoor de mens o.a. geestelijke vermogens, het verstand en de vrije wil kreeg. De onderlinge liefde van man en vrouw in het huwelijk is een schaduwbeeld van de volmaakte liefde die Jezus heeft voor Zijn gemeente en de wederliefde die wij, als leden van die gemeente, voor Hem dienen te hebben.
God is liefde. Het staat geschreven en omdat Hij liefde is, is Jezus de weg die tot Hem voert. Liefde wil immers delen. De Drievuldige God, God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest, is een volmaakt gelijkgerichte eenheid van drie Personen. Een relatie uit liefde van een man en een vrouw heeft God als een schaduw daarvan ingesteld, opdat wij daarin iets daarvan gewaar kunnen worden.
Man en vrouw die gehuwd zijn en daarbinnen hun liefde vieren is volgens God, die ons bedacht en gemaakt heeft, de enige weg die ons een vermoeden kan laten ervaren van Zijn verbintenis van drie Personen in één Wezen. In het huwelijk zoals God dat bedoelt kunnen man en vrouw hun liefde voor elkaar delen en één worden, tot één vlees zijn.
Hierin ligt de grondslag van het familieleven, het gezin op aarde. Het mag duidelijk zijn dat het noodzakelijk is dat dat gerespecteerd en hoog geacht moet worden. Het moet beschermd worden en een zuiver begin van de huwelijkse periode vereist een maagdelijke staat van man en vrouw, tot na de huwelijkssluiting. Zo is het immers ook met het geestelijk huwelijk dat gesloten zal worden. Want dit aardse huwelijk van man en vrouw is ook een schaduw van het huwelijk van Christus, de Zoon van God, met Zijn gemeente, zoals te lezen is in Efeze 5:22-33. Zijn vrouw dient zich niet te verontreinigen met andere leringen omdat zij anders Zijn vrouw niet meer kan zijn (Opb. 14:4).
Maranatha.